Blijvende Invaliditeit

Uitgebreide uitleg

Blijvende invaliditeit is een juridisch begrip dat veel voorkomt in letselschadezaken. Het vertegenwoordigt de mate waarin iemand door een letsel blijvend beperkt is in dagelijkse activiteiten, werk en vrijetijd. Dit wordt uitgedrukt in een percentage, meestal variërend van 1% tot 100%.

De bepaling van het invaliditeitspercentage is gebaseerd op medisch onderzoek. Een geneeskundige deskundige beoordeelt de resterende beperkingen nadat de behandeling is afgerond en verdere verbetering onwaarschijnlijk is. Hierbij wordt gekeken naar zowel fysieke als psychische gevolgen van het letsel.

Belangrijke criteria bij bepaling zijn:

• De aard en ernst van het oorspronkelijke letsel
• Het stadium van medisch herstel (prognose)
• Gevolgen voor arbeidsvermogen
• Impact op huishoudelijke taken
• Beperking in vrijetijdsactiviteiten
• Psychische gevolgen en pijnklachten

Het invaliditeitspercentage is cruciaal voor schadevergoeding. Dit percentage wordt vermenigvuldigd met het schadebedrag (bijvoorbeeld voor smartengeld) om de totale vergoeding te bepalen. Een hogere invaliditeit leidt dus tot een hogere schadevergoeding.

Praktische voorbeelden

Voorbeeld 1: Een persoon loopt bij een ongeval schedelbeschadiging op met neurologische gevolgen. Na behandeling blijven er permanente geheugensstoornissen en concentratieproblemen. Een deskundige bepaalt 15% invaliditeit omdat dit beduidend zijn werkprestaties beïnvloedt.

Voorbeeld 2: Bij een rugletsel wordt vastgesteld dat de patiënt blijvende lage rugpijn en beperkte mobiliteit heeft. Dit wordt bepaald op 20% invaliditeit omdat het invloed heeft op zowel werk als huishoudelijke taken.

Voorbeeld 3: Na een auto-ongeluk heeft iemand blijvende narbenvorming en motorische beperkingen in de arm. Dit wordt vastgesteld op 8% invaliditeit omdat het vooral invloed heeft op bepaalde werkactiviteiten.

Hoe wordt het percentage bepaald?

De bepaling geschiedt door middel van deskundigenonderzoek. Artsen gebruiken daarbij richtlijnen, waaronder de CTSV-tabel en andere medicijnische toetsingscriteria. Ze beoordelen niet alleen medische feiten, maar ook de functionele gevolgen voor het dagelijks leven van de patiënt.

U hebt recht op inzage in het deskundigenrapport. Bent u het niet eens met bepaald percentage? Dan kunt u een tegen-deskundige inroepen voor een tweede mening.